Emotion

ความรักในโรงพยาบาล

เมื่อวันที่ 31 มกราคม-2 กุมภาพันธ์ 2550 ที่ผ่านมาได้กลับไปบ้านที่ขอนแก่นเพราะปู่ไม่สบาย ตอนแรกนึกว่าเป็นกลุ่มโรคปอดอุดกันเรื้อรัง (COPD:chronic obstructive pulmonary diseases) เช่น ถุงลมโป่งพอง (emphysema) อะไรงี้ แต่พอเพาะเชื้อเสมหะดูกลับพบว่ามีเชื้อวัณโรคร่วมด้วย ก็ตรงกะผล x-ray อ่ะนะ ก็ admit อยู่ตอนนี้ อือ ที่จะเล่าจริงๆคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างที่เฝ้าปู่ในโรงพยาบาลต่างหาก ก็ไปเจอผู้ป่วยเตียงข้างๆมากมายและญาติๆ เค้ารู้จักปู่เราก็เลยได้รู้จักเราไปด้วย (ที่ต่างจังหวัดจะรู้จักกันต่อให้อยู่คนละหมู่บ้าน ไม่รู้ทำได้ไง) ป้าๆยายๆออกจะให้ความสนใจเราเป็นพิเศษ เพราะส่วนใหญ่คนที่ไปเฝ้าไข้จะเป็นคนแก่ด้วยกัน ไม่ก็ลูกหลานที่อยู่แถวนั้น เลยได้พูดคุยกะเค้าไปทั่ว พยาบาล 2 คน ผู้ช่วยเหลือคนไข้อีก 1 คน ก็เพื่อนโรงเรียนมัธยม นักกายภาพบำบัด 2 คน ก็รุ่นพี่ อ้าวแม่บ้านตักข้าวก็แม่เพื่อน คนป่วยอีก ward ก็ป้า ซะงั้น
มีป้าคนหนึ่งถามว่าแต่งงานยัง (มันฮิตจริงๆเวลากลับบ้านเนี่ย เพราะขนาดลูกป้าซึ่งเด็กกว่า4-5ปีมันยังมีลูกแล้วเลย) เอ่อ...ยังครับ เออ...ดีๆหาดีๆนะลูก เอาคนที่รักเรา แต่อย่ารักมากไป (งง...เป็นไงวะ รักพอดีๆ) แล้วก็มาหาเอาแถวบ้านเรานี่แหละ คนไทย(ซึ่งป้าหมายถึงคนกรุงเทพฯ)มันไม่รักเราจริงหรอก ดูอย่างญาติป้าสิ ลูกชายไม่อยู่โดนสะใภ้รังแก พอสามีมาก็แกล้งทำเป็นดี ฉอดๆๆๆ.....(เราก็ค้าบๆๆๆ...) วันต่อมามีญาติคนไข้เตียงใก้ลๆกันมาเยี่ยมญาติเค้า ป้าบ่นว่าเตียงข้างๆเนี่ยลูกสะใภ้มาดมๆแล้วก็ไป ไม่มีอะไรติดไม้ติดมือมาเล้ย เราเลยถามว่า สะใภ้เนี่ยคนที่ไหนครับ...บ้านเดียวกันนี่แหละ ป้าตอบ...เอ่อ จบข่าว @_@
แต่ป้าคนนี้ก็ให้มุมดีๆแก่เราเหมือนกัน...ป้าก็ทำให้รู้ว่าคนรักกันเนี่ยเค้าดูแลกันยังไงนะ ป้าบอกว่าอยู่กะลุงมาแทบไม่เคยบอกรักเลยอ่ะ แต่ก็อยู่กันมาจนแก่เฒ่า เวลาป่วยก็มาดูแล เมื่อก่อนเราเคยคิดว่า ถ้าเราแก่ไปแล้วป่วยก็เก็บเงินไปจ้างพยาบาลมาดูแลตัวเองซะ แต่พอได้มาดูของจริง มันไม่ใช่แค่เรื่องของการดูแลด้านร่างกายเท่านั้น เห็นลุงอีกเตียงตะโกนหาป้า นึกว่าเป็นอะไร อ้าว...แค่อยากให้มานั่งเป็นเพื่อน เวลาป่วยนี่มันหงุดหงิดนะ ทำไรก็ไม่สะดวก เอาแต่ใจด้วย แล้วถ้าไม่รักกันใครมันจะมาตามใจเวลาป่วย จริงป่ะ เห็นแล้วซึ้งใจชายหนุ่มที่ชื่อศรัทธาจัง (ในโฆษณาประกันอ่ะ...ไม่ใช่แมงสาบนะ คนละอัน) อยากรู้จังว่าเวลาเราป่วยจะมีใครมั้ยน้าที่คอยดูแลยังงั้นตอนแก่ อืม จะบ่นต่อคราวหน้า กลับละ